Το ενδεχόμενο ίδρυσης μη κρατικών-ιδιωτικών ΑΕΙ στη χώρα μας, κατόπιν αναθεώρησης του άρ. 16 Συντ., έχει σαφώς μακρύ χρονικό ορίζοντα. Ωστόσο, θέτει ήδη από τώρα κάποια σοβαρά ρυθμιστικά ζητήματα, που καλό είναι να αρχίσουν ήδη να συζητούνται, ώστε να γνωρίζουμε πού ακριβώς βαδίζουμε και ποιο είναι το πλαίσιο συμφωνίας-συναίνεσης των μεταρρυθμιστικών δυνάμεων του τόπου. Πρώτο και κύριο ζήτημα είναι το πιθανό θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των ιδιωτικών ΑΕΙ. Στις γραμμές που ακολουθούν διατυπώνονται κάποιες πρώτες σχετικές σκέψεις…
Η πρόσφατη τοποθέτηση του κυβερνητικού εκπροσώπου δείχνει ότι η Κυβέρνηση δεν προτίθεται να καταθέσει ειδική ρύθμιση που να αποκλείει τη δυνατότητα συμμετοχής του Η.Κασιδιάρη στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Φαίνεται ότι αυτή τη φορά επικράτησε πολιτική σύνεση, μολονότι σε νομικό επίπεδο ένας τέτοιος αποκλεισμός δεν θα προσέκρουε στα συνταγματικά εμπόδια που υφίστανται για τον αποκλεισμό συμμετοχής κόμματος στις βουλευτικές εκλογές. Υπενθυμίζεται ότι για την τελευταία περίπτωση εισήχθησαν από την προηγούμενη Κυβέρνηση της ΝΔ διαδοχικές ειδικές ρυθμίσεις (βλ. άρ. 32 του π.δ. 26/2012), για τη συνταγματικότητα των οποίων μερίδα νομικών –εν οις και ο γράφων– εξέφρασε σοβαρές επιφυλάξεις. Ας δούμε, όμως, πώς έχουν τώρα τα πράγματα…
Στις εκλογές του Ιουνίου, οι πολίτες έδωσαν στον Πρωθυπουργό εκείνο που αυτός επίμονα ζητούσε: μία ισχυρή αυτοδυναμία, για να έχει ελευθερία κινήσεων, να μπορεί να προωθήσει γρήγορα και χωρίς συμβιβασμούς μεταρρυθμιστικές και άλλες πολιτικές. Τους πολίτες ενδιέφερε πρωτίστως η επίλυση των προβλημάτων τους, και όχι τόσο η τήρηση ισορροπιών…
Η στροφή της Κυβέρνησης και προσωπικά του Πρωθυπουργού προς τον ρεαλισμό και η διάθεση για διερεύνηση πιθανών λύσεων στα ελληνοτουρκικά αποτελούν βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Κατά την τρέχουσα περίοδο, μετά τα εκλογικά αποτελέσματα σε Τουρκία και Ελλάδα, φαίνεται ότι έχουν δημιουργηθεί καλύτερες συνθήκες, σε σχέση με το παρελθόν, για την εύρεση κάποιων κοινών τόπων, αρχικά επί της διαδικασίας και εν συνεχεία επί της ουσίας…
Στις προγραμματικές δηλώσεις ο Πρωθυπουργός ανέφερε ότι στις βασικές κυβερνητικές προτεραιότητες εντάσσεται η επιδίωξη «ίδρυσης μη κρατικών ιδιωτικών ΑΕΙ, με βάση το ισχύον δίκαιο της Κοινότητας και την εν καιρώ αναθεώρηση του σχετικού άρθρου του Συντάγματος». Προσοχή: δεν πρόκειται για τις πρόσφατες παρόμοιες προγραμματικές δηλώσεις του νυν Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά για εκείνες του πατρός Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, πριν από 33 ολόκληρα χρόνια (24/4/1990). Οι σχετικές εξαγγελίες και η μετέπειτα εξειδίκευσή τους προκάλεσαν θύελλα αντιδράσεων, ιδίως στον πανεπιστημιακό κόσμο. Πρυτάνεις και επιφανείς νομικοί της εποχής διακήρυξαν την έντονη αντίθεσή τους στην προοπτική ίδρυσης μη κρατικών-ιδιωτικών ΑΕΙ…
Το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής επιβεβαίωσε τη γενική εικόνα που καταγράφηκε στις εκλογές της 21ης Μαΐου. Η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατήγαγαν μία μεγάλη εκλογική νίκη. Σε σχέση με τις εκλογές του 2019, η ΝΔ κατέγραψε αύξηση 0,7% (40,55 έναντι 39,85%), ενώ κέρδισε τον ίδιο αριθμό βουλευτικών εδρών (158). Από την άλλη πλευρά, ολοκληρώθηκε και επιτάθηκε η εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ: σε σχέση με τις εκλογές του 2019, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχασε 13,7% (17,83 έναντι 31,53%). Είναι δε η πρώτη φορά στη Μεταπολίτευση, μετά τις εκλογές του 1974 –οι οποίες είχαν όμως ιδιαίτερο χαρακτήρα–, που καταγράφεται τόσο μεγάλη διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος (22,72%).
Γνήσια καλοσύνη και αγάπη προς τον πλησίον είναι αρετές δυσεύρετες. Μαρτυρούν άνθρωπο πραγματικά ενάρετο και γαλήνιο ψυχικά, που μπορεί να δώσει από ένα περίσσευμα καλοσύνης και αγάπης που διαθέτει – ασφαλώς όχι υπό όρους αμοιβαιότητας ή ανταπόδοσης. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι ο πατήρ Αλέξανδρος, ο παλαιός αγαπημένος μας δάσκαλος στο σχολείο Αλέξανδρος Καριώτογλου.
Τα ζητήματα της φορολογητέας ύλης, των φορολογικών εσόδων, του δίκαιου μίγματος άμεσης και έμμεσης φορολογίας και άλλα συναφή είναι ιδιαίτερα σημαντικά και προφανώς έχουν θέση στον δημόσιο διάλογο που αναπτύσσεται σε μία προεκλογική περίοδο. Ασφαλώς δε, κάθε κόμμα έχει τις δικές του πολιτικο-ιδεολογικές αφετηρίες στα ζητήματα αυτά. Αλλιώς τα προσεγγίζει λ.χ. ένα δεξιό κόμμα και αλλιώς ένα σοσιαλδημοκρατικό. Και κάθε κόμμα οφείλει να αιτιολογεί και να κοστολογεί κατά το δυνατόν τις οικονομικές θέσεις του, αλλά και να παρουσιάζει συγκεκριμένα εμπειρικά δεδομένα σε σχέση με την αποδοτικότητα ή μη ήδη ληφθέντων μέτρων.
Η στέψη του Καρόλου Γ’ συγκέντρωσε το έντονο ενδιαφέρον της παγκόσμιας κοινής γνώμης. Αυτό ήταν μάλλον αναμενόμενο, καθώς η τελευταία στέψη στο Ηνωμένο Βασίλειο έλαβε χώρα πριν από 70 έτη, οπότε και ενθρονίσθηκε η προσφάτως αποθανούσα βασίλισσα Ελισάβετ Β’. Κατά την ενθρόνιση του Καρόλου Γ’, όλα εξελίχθηκαν ομαλά, χωρίς απρόοπτα. Οι στέψεις, όμως, δεν κυλάνε πάντοτε ανέφελα· ας κάνουμε εδώ ένα εκπαιδευτικό νομικό ταξίδι στον χρόνο…
Το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής είναι πραγματικά εντυπωσιακό και δεν προβλέφθηκε (εξ όσων γνωρίζω) από καμία δημοσκόπηση. Τέτοια διαφορά, μάλιστα, μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος δεν έχουμε ξαναδεί στη Μεταπολίτευση – με την εξαίρεση των εκλογών του Νοεμβρίου του 1974, που έγιναν όμως υπό πολύ ιδιαίτερες συνθήκες. Ποσοστά και απόλυτοι αριθμοί έχουν τη σημασία τους…
